All language subtitles for OFFICER Episode 10 POLISH TV SERIES Subtitles HD

- Potrzebuję dokumenty.
- Paszport zamówiłem w Holandii.

Będziesz obywatelem Argentyny.
Pół rosyjskim, pół polskim Żydem.

- Karty pobytu robimy tutaj.
- Globalna wioska.

- Skąd masz te kody?
- Dobre pytanie.

Dzień dobry, kochanie.

- Stęskniłem się za tobą.
- Ja za tobą też.

- Kocham cię.
- Tylko tak mówisz.

Cześć, siostra.

Skowronki moje...

- Zobacz te sukieneczki. Ładne?
- Okropne.

Zwariowałeś? Ładne są.

Niezły, co? Chodź, przejedziemy się.
Pokażę ci coś.

- Uwaga.
- l co?

- Poprawiły się widoki?
- Czy ja wiem?

Proszę, oto dane techniczne.

- 90 tysięcy. Wiesz, ile mamy na koncie?
- Ta cena jest w euro.

- To ponad 400 tysięcy złotych.
- Nadal jest w naszym zasięgu.

To widziałaś?

Tego nie można.
Tu jest coś dla ciebie.

Cześć, zobacz.

Zaczekaj. Pójdziemy na kawę?

Dokąd jedziemy?

Dziś są imieniny ojca. Pamiętasz?

- Ale może Tomek się spieszy?
- Nie, nie spieszę się.

Pora przedstawić Tomka rodzicom.

Dobrze wyglądam?

Nasi rodzice nie przejmują się
wyglądem. Dla nich ważne jest wnętrze.

Sfera duchowa, czystość intencji.
A to jest u ciebie bez zarzutu.

Tu zginęli 1 2 lat temu.

Tędy szli. Ten gnój stracił panowanie
nad samochodem. Odbił się od muru.

Mama zginęła na miejscu, a ojciec
kilka dni później w szpitalu.

Nawet nie był strasznie pijany.
Półtora promila.

- Wsadzili go?
- Na 3 tygodnie. Potem go wypuścili.

Miał egzaminy na studia.
Był synem posła czy ministra.

Oni mogą wszystko. Polska Zjednoczona
Partia Właścicieli Polski.

- Dostał wyrok w zawieszeniu.
- Co się z nim stało?

Chyba nie dręczą go wyrzuty sumienia.

Może został porządnym obywatelem
albo posłem. Jak jego tatuś?

Nie wiem. Nie interesowałem się nim.

Miałam 9 lat i nie mieliśmy
żadnej rodziny.

Byliśmy przez pół roku w biduli.
W domu dziecka.

W dwóch bidulach, bo nas rozdzielili.

- Nikt wam nie pomógł?
- A kto miał nam pomóc?

W wieku 1 8 lat odzyskałem mieszkanie
i zostałem prawnym opiekunem Malwiny.

Ale nikt? Przecież są instytucje.

lnstytucje żyją same dla siebie.

- To przez nas miał kłopoty syn posła.
- Ty i ta twoja martyrologia.

Przecież był ktoś, kto nam pomógł.
l też był członkiem elity.

Najważniejsze, że wyrośliśmy na ludzi.
Dzięki twojej pracy, Jacek.

Dzięki twojemu poświęceniu.

Powiedz, Kruszon, kto pozwala
na taką niesprawiedliwość?

Ładne miejsce.
Dobry punkt obserwacyjny.

Dużo ludzi, którzy nie wiadomo skąd
mają pieniądze.

Z własnej ciężkiej pracy.

- Chcesz rzucić pracę w policji?
- Ja?

Skąd ci to przyszło do głowy?

Nie kłam mi. Znam cię kilka lat.
Każdy ma czasem dosyć.

Każdy czasem chce wziąć forsę,
przyłączyć się do ludzi z miasta.

Oni mają kasę, samochody...

- O co ci chodzi?
- Dobrze wiesz.

Forsa jest fajna. Daje wolność.

Jesteśmy młodzi. Ale nie znaczy,
że musisz nas od razu pouczać.

Też fakt. Człowiek na emeryturze
przypomina sobie zmarnowane lata.

l jeszcze to nazywają
''stan spoczynku''.

Pora na mnie. Pozwólcie, że zapłacę.
Chyba pójdę do kościoła.

Kocham cię.

Dziewczyna po lewej to złodziejka.
Zwinęliśmy ją tutaj z Kruszonem.

Fanty oddaje chłopakowi na wprost.

- Co jest?
- Jak się domyślasz, jestem z policji.

Ja już jestem zresocjalizowana
i nie kradnę.

Tu ją mamy! Dzwoń po policję.

Ja jestem z policji.
Tam jest poszkodowana.

- Skręć tutaj.
- Tak jest.

- Jednak mówi.
- Tak jest.

Kiedyś, żeby obrabować bank,
trzeba było wejść i rozpruć sejf.

Dzisiaj wystarczy dostać się
do komputera w najmniejszym oddziale.

- Takim jak ten?
- Tak.

W tym budyneczku z pewnością
zrobisz to, co ci powiedziałem.

- Niemożliwe.
- Możliwe. Życie bandyty to łatwizna.

abować łatwo, nie ma kary śmierci.

Policja nie łapie, a jeśli łapie,
to wyroki są krótkie.

Sędziowie są przekupni.
Czasami myślę, po co ja się tak męczę.

Chyba jako wicepremier nie biedujesz?

Nie. A ty nie myślałeś
o zmianie drużyny?

- Nie rozumiem.
- ozumiesz.

Nie chciałbyś żyć tak, jak oni? Kraść,
sprzedawać dzieciakom narkotyki?

Nie. Ja nie mam na to
wyobraźni ani odwagi.

Masz.

- A on?
- Co on?

- Naprawdę nic nie mówi?
- Nie mówi i nie słyszy.

Jedź.

Nigdy cię nie kusiło?

Jestem prostym człowiekiem.
Jak większość ludzi.

Nie rozumiem nieuczciwości.
Jak można skrzywdzić człowieka?

Myślisz, że uczciwi ludzie
stanowią większość?

A może ja chcę być
ostatnim sprawiedliwym?

Może byś zaczekał?

Naprawdę można stąd wyprowadzić
dziesiątki milionów euro?

Tak. W systemie komputerów banku
panuje pełna demokracja.

Nie ma ważniejszych i mniej ważnych.
Wystarczy mieć kody.

Jeśli z takiej pipidówy można
wyprowadzić miliony...

- ... to czemu ludzie tego nie robią?
- Skąd wiesz, że nie robią?

Który bank się przyzna,
że jego system jest nieszczelny?

l że pieniądze jego klientów
nie są bezpieczne?

Skoro tak mówisz...

Dobrze, robimy ten.

Dziękuję, że przyszłaś.

Co chcesz zrobić?

Nie mogę dłużej oszukiwać Malwiny.

Czuję, że ona się domyśla,
że Grand prowadzi podwójne życie.

- Dlaczego nie możesz jej oszukiwać?
- A ty byś potrafiła oszukiwać ysia?

Ja ją kocham.

''Jednego serca, tak mało mi trzeba.

A jednak widzę, że żądam za wiele''.

Mów dalej.

- Ona się domyśla, że on coś ukrywa.
- Więc jego też nie chcesz oszukiwać?

Nie kpij.

- Wolałbym, żeby nie był jej bratem.
- Ale jest jej bratem.

Chcę, żeby wiedziała,
kim jestem naprawdę.

To jest dla mnie bardzo ważne.
Dla mnie i mojej przyszłości.

Twoja przyszłość to policja.
Zawsze chciałeś być ofi cerem.

Chcesz zrezygnować?

Malwina będzie współpracować.
Ona czuje, że z nim jest coś nie tak.

Na współpracę? Przeciwko bratu?

- Państwo nam przeszkadzają.
- Przepraszam.

- Mamy towarzystwo.
- Wiem. Chodź.

Jako twój dowódca rozkazuję ci
kontynuować akcję.

To romantyczne powiedzieć siostrze
bandyty, że jest się policjantem.

Ale nie masz takiego prawa.
Czy pomyślałeś o nas?

To są całe miesiące naszej pracy.
Pasek, Faber - to on ich zabił.

- l braciszek.
- Myślę o nich. Cały czas.

Właśnie, że nie myślisz.
Nie trzeba było się w niej zakochiwać.

- Już dobrze. Nie powiem jej.
- Teraz mówisz jak policjant.

Napij się wódki albo idź na siłownię.
Nie wracajmy do tego tematu.

ozkaz.

Nie przejmuj się tak. Za jakiś czas
będzie po wszystkim.

- Po czym?
- Dobrze wiesz.

- Szybko o niej zapomnisz.
- Nie mówmy o tym.

Zapomnisz tak samo,
jak zapomniałeś o mnie.

Cześć, Kruszon.

- Cześć, Jacek.
- omantyczny spacer we dwoje?

Najbardziej romantyczne są spacery
z siostrą. Jesteś bratem Malwiny?

- Nie mówiłeś, że masz siostrę.
- Nie mówiłeś, że masz żonę.

- Więc musimy to uczcić. Zapraszam.
- Mam kilka spraw do załatwienia.

Daj spokój. Co można załatwić
w Polsce w niedzielę? Ja stawiam.

Bardzo miły ten Grand.

Wychowany, szarmancki. Fajny chłopak.

l świetnie tańczy.

Nie słuchaj tych głupot,
które gada mamusia.

Gdybym nie wiedziała, kim jest,
to bym na pewno nie uwierzyła.

A ty nie jesteś już o mnie zazdrosny?

Ale bije.

Niesamowite, dwa serca.

Dobrze, że mamy siebie.
Nawet nie wiesz, jak to dobrze.

Przepraszam, tylko zapytam.

- Chciałbym założyć konto ''Elita''.
- To u kierownika na piętrze. Pokój 1 4.

Tam? Dziękuję.

- Jewgienij Jelizariew?
- Da.

- Stały adres?
- Buenos Aires... Tam jest napisane.

- Chce pan wpłacić, panie...
- Jewgienij. Eugeniusz.

Matka wyszła za osjanina,
a ja się czuję Polakiem.

l tu będę inwestował!
Może być na początek 50 tysięcy?

Może zainteresuje pana lokata
o negocjowanym oprocentowaniu?

Ja tu będę budował kompleks
weekendowy. Nie chcę blokować gotówki.

- Kompleks weekendowy?
- Aquapark, fitness, restauracje...

Więc teraz będzie jakiś ruch
w tej mieścinie.

Bo teraz jest tu nudniej niż za komuny.
Pan nie pamięta tych czasów.

- Całe szczęście.
- Jelizariew...

Niezła ta twoja siostra. Twój szwagier
to szczęściarz. Prawdziwa kobieta.

Szwagier wygrał.

- Jesteś trochę zdenerwowany.
- Może trochę jestem.

Każdy ma lepsze i gorsze dni.

Może mógłbym ci jakoś pomóc?

Jestem, jak to się mówi,
twoim przyjacielem.

Nie, chyba nie. aczej sam
muszę sobie pomóc.

Puszczę to jeszcze raz.

Może powinieneś się zająć
grafiką komputerową? Masz talent.

Mógłbym coś na tym zarobić?

Teraz wchodzisz ty.
obimy to, co wymyśliłeś.

Wpłacamy kilkadziesiąt milionów euro
na twoje konto, panie Jelizariew.

A następnie przelewamy je za granicę.

Do banku nie wpłacimy nic, ale z banku
wypłynie kilkadziesiąt milionów euro.

Genialnie proste.

Bardzo proste.

Po 1 5 minutach wyłączamy komputer.
W międzyczasie chłopaki robią sejf.

Dla zmyłki. Potem ewakuacja.
Do poniedziałku nikt nic nie wykryje.

A wtedy nie będzie nie tylko kont
pana Jelizariewa, ale i jego samego.

A potem co?

Polecimy na Marsa?

To już według własnego życzenia.

Co oznaczają te czerwone krzyżyki
na postaciach strażników i kasjerek?

Obezwładnienie.

Obezwładnienie?

- Nic więcej?
- Nie.

Nie zamierzamy grzeszyć
przeciwko piątemu przykazaniu.

- A które to jest?
- O zabijaniu.

Popatrz.

Uczestniczyłem w przekrętach,
ale nigdy nikogo nie zabiłem.

Niczego takiego ci nie proponuję.

- Jak można strzelać do człowieka?
- Można. Jestem szkolony w tym kierunku.

Szkolenie to jest jedno,
a zabijanie to drugie.

Zabiłeś kogoś?

Zabiłem.

W Czadzie, w Afryce. ebelianci
zaatakowali nasz posterunek.

Właściwie strzelałem na oślep.

ano znaleźliśmy 4 trupy
i hieny zrobiły swoje.

Nigdy mu nie powie. Będziemy
tu siedzieć i słuchać bajek.

Znowu nic z tego. Mówiłem,
żeby mu te kicze zabrać.

DZWONEK DO DZWl

Cześć.

zeczywiście źle wyglądasz.

- Dlaczego zasłaniasz to lustro?
- Lustro zabiera duszę.

A skąd wiesz, że przyszłam
się z tobą kochać?

A może przyszłam
po powtórkę z wykładu?

Może pójdziemy do kina?
Grają film z Benicio del Toro.

Nie lubię go.

Pójdziemy, co? Do Muranowa
Zdążymy po reklamach.

Nie rozumiem...

Dobrze?

Tak, chodźmy.

Nie jedziemy do kina?

ozmyśliłem się. Kto by szedł
do kina w taką pogodę?

- Jaką pogodę?
- W taką piękną.

- Pojedźmy lepiej na wycieczkę.
- Dokąd on chce jechać?

- Do lasu.
- Jedziemy do lasu.

Zaczekaj chwilę.

- Cześć, Perła.
- Cześć. Coś ty na siebie włożył?

- Kim jest ta lalka? Przedstaw mnie.
- Masz kluczyki i na benzynę.

Przejedź się gdzieś. Poznaj ojczyznę.

Chwileczkę. Tu jest moja ojczyzna.

Proszę cię. Jesteś moim przyjacielem?

Kochanie, pozwól.

- To jest Perła.
- Malwina Wielgosz, bardzo mi miło.

Cała przyjemność po mojej stronie.
Perłowski Jan.

Pojedź sobie w góry albo nad morze.

- To auto jest kradzione?
- Nie dawałbym ci kradzionego auta.

Dlaczego mu dałeś samochód?
Dawno go znasz, tego...

Perłę. Od urodzenia.

W samochodzie był nie tylko
podsłuch, ale i GPS.

A co to jest GPS?

System nawigacji satelitarnej.

Dzięki niemu oni by wiedzieli,
gdzie jesteśmy.

Jacy ''oni''?

Zaraz ci wszystko wyjaśnię.

- Tylko...
- Tylko co?

Tylko ci się oświadczę.

Chcę cię prosić o rękę. Kocham cię
i chcę, żebyś była moją żoną.

Jeżeli ty też chciałabyś spędzić
resztę życia ze mną...

... to ja jestem
do twojej dyspozycji.

Nie umiem mówić. Przepraszam.

Jaki piękny.

- Musiałeś wydać na niego majątek.
- az się człowiek oświadcza.

Teraz dopiero jest piękny.

Jeszcze mi nie odpowiadaj.
Muszę ci coś jeszcze wyjaśnić.

Jesteś pierwszym chłopakiem,
którego akceptuje mój brat.

- Grand?
- Jaki Grand? Jacek.

Właśnie to ci muszę wyjaśnić.

Ale co? Powiedz, o co chodzi?

Gdzie my jesteśmy?

Gdzie ja to wsadziłem?

Jesteśmy u mnie w domu.

Przecież byłam u ciebie w domu.

Przychodzi pani do sprzątania,
w szafie są wyprasowane koszule.

To nie są moje koszule. Są własnością
Centralnego Biura Śledczego.

Ani to nie jest mój dom, ani ja nie
jestem tym, kim myślisz, że jestem.

Ta pani pracuje w policji.

Ale sprzęt!

Marek, wicepremier, przedstawiał
mi ciebie jako swojego przyjaciela.

Kłamał.

Politycy tak czasem robią.
Ja pracuję w innym ministerstwie.

Jestem policjantem.

Tomasz Kruszyński.

- Podkomisarz.
- To się akurat zgadza.

Prowadzę śledztwo w sprawie twojego
brata Jacka, pseudonim Grand.

- To ma być żart? Pseudonim, śledztwo.
- To nie jest żart.

Jestem oficerem policji.

Ja sobie zaraz pójdę.

Chodzi o te przekręty w Emersonie?
Nakradli i chcą zrzucić winę na Jacka.

Niestety, nie.

Zostań ze mną, a poznasz całą prawdę.

Mały! Chodź tutaj!

Zawołaj Krzysia Perłowskiego.
Powiedz, że ojciec przyjechał.

Biegnij.

Damian, zawołaj Ślepego!
Zgred przyjechał! Ślepy ma widzenie!

Albo straciliśmy Kruchego, albo jest
w niebezpieczeństwie. Jadę z brygadą.

Jaki ładny samochód, tato,
taki gładki.

- Skóra. Jaki kolor?
- Szara.

- Jedźmy do domu.
- Przecież wiesz, że nie mam praw.

Uciekniemy, przecież
nikt nas nie dogoni.

SYENA POLlCYJNA

Co się dzieje?

To straż miejska.
Chyba mają jakieś ćwiczenia.

Jedźmy już. Na co czekamy?

Proszę podnieść ręce do góry
i powoli podejść w naszą stronę.

Proszę podnieść ręce do góry
i powoli podejść w naszą stronę.

Kogo oni wołają?

Chyba źle zaparkowałem samochód.
Zaraz to załatwię i wrócę.

To już nie jedziemy, tato?

Czy mogę się pożegnać z synem?

Proszę.

Chcę się tylko pożegnać z synem.

- Komisarzu?
- Spokojnie. To nie jego szukamy.

Krzysiu...

Jazda, tato.

Dzisiaj nie mogę cię zabrać.
Odprowadzę cię do pani.

Nie chcę tu być.

Chodź, synku. Odprowadzę cię do pani.

Tato, ja już nie chcę tu być.

Muszę iść do prawdziwej
szkoły muzycznej i mieć dom.

Nie mam go.

Cześć.

Wolę nie mieć ojca,
niż takiego, który mnie oszukuje.

Czym mogę panom służyć?

Podwieziesz mnie do miasta.

- Na Cyryla, Mostowskich, na akowiecką?
- Zobaczymy.

Kocham cię, tato.

Już jest wszystko w porządku.

Muszę sobie teraz wszystko przemyśleć.

- ldź już.
- Przecież widzę, że nie jest dobrze.

ldź już.

Co ci się stało?

Nic. Jest dobrze.

- Gdzie on jest?
- Kto?

Czyj to samochód?

Przepraszam, że bez nakazu.

To chyba się nadaje
do muzeum krawiectwa?

Tomasz Kruszyński, Warszawa,
ulica Brzomińskiego 1 6.

Jeśli go nie znasz, to kradziony.

Nie znam żadnego Kruszyńskiego.

DZWONl TELEFON

Znalazł się?

Zaraz tam będę.

Jedź do siebie na Pragę. A potem wezmę
samochód i oddam panu Kruszyńskiemu.

- To znaczy, że on jest wasz?
- A co to ciebie obchodzi?

Przecież go nie znasz.

Cześć.

Cześć.

Kiedy gramy ten mecz?

ita zawiadamia chłopaków z drużyny.
Przyszły weekend?

Dla mnie w porządku.

Kochanie, chcemy spróbować
gry w polo.

W polo?

Do widzenia.

Cześć.

Cześć, Kruchy.

Co się stało? Wszystko gra?

- Wszystko w porządku.
- Nie kłam.

Przecież widzę. Nie byłaś miła
dla Tomka. O co chodzi?

- Chcę iść na obiad.
- Na obiad? Dopiero 1 2.00.

Jestem głodna.

Daj to jeszcze raz.

- Nie byłaś miła dla Tomka. O co chodzi?
- Chcę iść na obiad.

- Na obiad? Dopiero 1 2.00.
- Jestem głodna.

- Co myślisz?
- To, co ty.

Jestem głodna!

Jarząbek...

... myślisz to, co ja?

Tak. Ona wie, że tam
jest podsłuch. Wie o nas.

- Skąd wie?
- On jej powiedział.

Powiedział jej, kim jest.

To niemożliwe. Jak można
zrobić coś takiego?

To jest możliwe. Zakochał się w niej.
Nie miej złudzeń. Jest już po akcji.

Musimy go wycofać. Grand go zabije.